hardall

HARDALL m.

• 1. bot. Sinap. Gjethe hardalli. Farat e hardallit. Rritet si hardall.
• 2. gjell. Mustardë.
• 3. fig. Njeri me trup të gjatë, por i trashë nga mendja; budalla.
• 4. përd. mb. I trashë nga mendja; budalla. Njeri hardall.
• Farë (lëng) hardalli iron. njeri që ka lidhje farefisnie shumë të largëta me një tjetër. Doli hardall diçka shkoi kot, nuk fitoi gjë.