harbutëri

Nga Wiktionary

HARBUTËRI f.

  • 1. përmb. vjet. Njerëzit e vegjëlisë a të klasave të shfrytëzuara të shoqërisë (përdorej me përbuzje nga klasat shfrytëzuese).
  • 2. përb. Sjellje e keqe prej harbuti; qëndrim i vrazhdë e i rëndë.