harbutëri

HARBUTËRI f.

• 1. përmb. vjet. Njerëzit e vegjëlisë a të klasave të shfrytëzuara të shoqërisë (përdorej me përbuzje nga klasat shfrytëzuese).
• 2. përb. Sjellje e keqe prej harbuti; qëndrim i vrazhdë e i rëndë.