gromësij

GROMËSIJ jokal.

1. Nxjerr nga goja në mënyrë të pavullnetshme e me një zhurmë të papëlqyer gazrat që mblidhen në stomak, zakonisht pas ngrënies. Gromësiu lehtë.

2. vet. veta III fig. Nxjerr një zhurmë të mbytur si gromësirë; buçet mbytur. Deti gromësinte.