grabitës

Nga Wiktionary

GRABITËS m.

Ai që grabit diçka që i takon një tjetri a që grabit dikë; plaçkitës. Grabitës i pasurisë. Grabitës i lirisë (i të drejtave). Bandat e grabitësve në vendet kapitaliste.


GRABITËS mb.

Grabitqar. Për qëllime grabitëse.