gojëtari

Nga Wiktionary

GOJËTARI f. libr.

1. Të folurit bukur e rrjedhshëm, aftësia për të folur bukur e rrjedhshëm.

2. Arti i të folurit bukur e rrjedhshëm në mbledhje të gjera, i cili zotërohet duke përvetësuar një tërësi dijesh e rregullash dhe duke punuar me këmbëngulje. Arti i gojëtarisë.