gjuhëmbajtur

Nga Wiktionary

GJUHËMBAJTUR mb.

  • 1. Që i mbahet goja, që mezi flet, i belbët.
  • 2. Që i mat fjalët, që është i përmbajtur në të folur, që nuk i lëshon fjalët kot; që nuk flet mbarë e prapë ç'i vjen për goje; kund. gjuhëlëshuar.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=gjuhëmbajtur&oldid=61391"