gic

GIC I m.

1. I vogli i derrit, derrkuc. Gic mashkull (femër).

2. fig. përk. Fëmijë topolak, fëmijë shumë i shëndoshë.

3. Gur i vogël i rrumbullakët, guralec.

GIC II m.

shih BIC/E,~JA 1.

GIC ndajf.

Sa nuk nxë më, deri në buzë, plot. E mbushi gic. Gic më gic plot e përplot, buzë më buzë.