gemtë
GEMTË mb.
1. Që del a që shkon shtrembër; I shtrembër. Dru i gemtë. Rrugë e gemtë.
2. I vëngër, i shtrembër (për syrin). Sy i gemtë.
GEMTË mb.
1. Që del a që shkon shtrembër; I shtrembër. Dru i gemtë. Rrugë e gemtë.
2. I vëngër, i shtrembër (për syrin). Sy i gemtë.