gardhë
GARDHË f.
1. Ulluk që hapet rreth e qark në sipërfaqen e brendshme të anëve të një fuçie, të një bucele etj: që të puthiten mirë dërrasat; vanë. Hap (bëj) një gardhë. Futet në gardhë.
2. Puthitja e dërrasave gojë më gojë me njëra -tjetrën.
GARDHË f.
1. Ulluk që hapet rreth e qark në sipërfaqen e brendshme të anëve të një fuçie, të një bucele etj: që të puthiten mirë dërrasat; vanë. Hap (bëj) një gardhë. Futet në gardhë.
2. Puthitja e dërrasave gojë më gojë me njëra -tjetrën.