gëthep

GËTHEP m.

1. Grremç në trungun e një druri a në degët e tij; çengel prej druri a prej hekuri që shërben për të varur diçka. Dru me gëthapë. Var në gëthep. U gris në një gëthep.

2. Pjesa e kërcellit të misrit a e degëve të ndonjë shkurreje që mbetet në tokë pasi pritet. U pengua në një gëthep.

3. Mandall dere.

4. Kthetër.

5. kryes. Dhëmbët a brirët e një sfurku. U thyen gëthapët.

6. zakon. Bedenat e kalasë.