fundje

Nga Wiktionary

FUNDJE f.

1. Mbarim, fund; përfundim. I erdhi fundja.

2. Vend a pjesë që ndodhet në fund të diçkaje. Fundjet e arës.

3. kryes. shih FUNDÇ/E,~JA 1. Këput fundjet e duhanit.

4. Shualli që vihet poshtë këpucëve kur ndreqen, balla. U vë këpucëve fundje.