ftohur

FTOHUR f.

Sëmundje e organeve të frymëmarrjes, që shkaktohet nga një ftohje e përgjithshme e organizmit, rrufë; sëmundje e mushkërive që shkaktohet nga ftohja; të ftohtë. Jam me të ftohur. Ka marrë të ftohur.

FTOHUR as.

1. shih FTOHJ/E,~A 1

2. shih FTOHUR,~A (e).

FTOHUR mb.

1. Që i është ulur temperatura: që është bërë më i ftohtë, që i është hequr të nxehtët. Qumësht i ftohur.

2. Që ka marrë të ftohur, që është sëmurur nga të ftohtët. Ishte i ftohur.

3. Që është lëvruar për të tretën herë (për tokën). Tokë e ftohur.

4. bised. euf. I vdekur. E gjeti të ftohur.