fitues

Nga Wiktionary

FITUES m.

1. Ai që ka fituar në një garë etj.; fitimtar.

2. Ai që nderohet me një çmim për punën e bërë a për veprimtarinë e tij në një fushë të jetës shoqërore. Fituesit e Çmimit të Republikës.


FITUES mb.

1. Që ka arritur fitore në një luftë, që e ka mundur kundërshtarin; që ka dalë i pari në një garë, në një konkurs etj.; fitimtar. Ushtri fituese. Shtetet (vendet) fituese. Rrethet fituese. Skuadër fituese. Kënga fituese. Doli fitues.

2. Që ka fituar në një lotari (për numrin e për biletën). Bileta fituese. Numri fitues.