firoj

FIROJ jokal.

1. vet. veta III. Humbet në peshë, në vëllim etj., bën fire; shteron. Firon qumështi. Firon gruri (kur thahet).

2. kal. E pakësoj, bëj që të humbasë në peshë, në vëllim etj.; e heq atë pjesë që ka mbetur. E firoi vapa (zjarri).

3. vet. veta III edhe fig. Mbetet pa gjë brenda, zbrazet. Me firoi barku.

4. vet. veta III edhe fig. Humbet a zhduket pa lënë gjurmë. Firuan berrat në mal

5. Dobësohem, bie nga shëndeti e nga fuqia; shteroj. Ka firuar pak. Me kanë firuar fuqitë.