faror

FAROR m. kryes.

Fryti i disa bimëve a pemëve me fara të vogla brenda (si mollët, dardhat, ftonjtë, portokallet, rrushi, domatet etj.); bimë që bën fryte me fara.

FAROR mb.

1. Që lihet a ruhet për farë, farës. Dru faror. Ngastër farore.

2. bot. Që e ka frytin me fara, që bën fryte me fara. Bimë farore. Drurët farorë.