farkëtues

FARKËTUES m.

1. Hekurpunues, farkëtar.

2. fig. Ai që kalit dikë fizikisht e moralisht, që e bën të aftë për të kapërcyer vështirësi e pengesa, që e edukon dhe e pajis me vetitë e revolucionarit të vendosur e me tiparet e moralit komunist; ai që e bën diçka të fortë, të qëndrueshme e të pathyeshme. Farkëtues i miqësisë. Farkëtues i lumturisë.