fërtymë

FËRTYMË f. krahin.

1. Vrull, hov; forcë, furi. Marr fërtymë. Iu hodh me fërtymë. Fryn veriu me fërtymë. Përhapet me fërtymë. E përplasi (e flaku) me fërtymë.

2. Erë e fortë; veri; stuhi. Na zuri fërtyma. E kishte rrahur fërtyma.

3. përd. ndajf. Me shpejtësi dhe me forcë të madhe, si veriu. Iku fërtymë.