fëlliqem

FËLLIQEM vetv.

1. Përlyhem me baltë, me lyrë a me diçka tjetër, bëhem i papastër, ndotem; ndyhem.

2. fig. Bëhem me turp, turpërohem; me del nam i keq. U fëlliqa me të. U fëlliq fare.

3. Dal jashtë, bëj nevojën në rroba ose në shtrat, ndyhem (zakonisht për fëmijët). U fëlliq fëmija.

4. Pës. e FËLLIQ.

• Nuk fëlliqet (nuk lyhet) dielli me baltë fj.u. shih te DIELL,~I.