etshëm

ETSHËM mb.

1. Që ka nevojë për ujë; që ka etje, i etur, Bimë tokë e etshme.

2. fig. Që ka dëshirë të zjarrtë për diçka; që synon në mënyrë të papërmbajtur për të bërë a për të arritur diçka; që ka etje për diçka, që ka lakmi të madhe, litar; i etur. I etshëm për liri (për arsim, për kulturë për dije). I etshëm për lavdi (për pushtet). Sy të etshëm.

ETSHËM ndajf.

1. Me etje (për dikë kur pi ujë). Pinte etshëm.

2. fig. Me dëshirë të madhe; me zjarr; me ngulm. Pinte etshëm.