Jump to content

etikë

Nga Wiktionary

ETIKË f.

1. filoz. Shkenca që studion moralin, karakterin klasor e historik të tij, normat e sjelljes së njerëzve si një nga format e ndërgjegjes shoqërore, detyrat e tyre kundrejt njëri-tjetrit, kundrejt shoqërisë, atdheut, shtetit etj. Etika marksiste (materialiste, komuniste). Etika idealiste.

2. Tërësia e normave të sjelljes, morali i një shoqërie, i një klase të caktuar a i një grupi shoqëror. Etika proletare (revolucionare). Etika borgjeze. Çështje e etikës.