dyllëçitur
DYLLËÇITUR mb.
Që ka mbetur i qullët, që ka mbetur si brumë, i papjekur mirë (për bukën); që është zbutur dhe është bërë si dyllë. Bukë e dyllëçitur.
DYLLËÇITUR mb.
Që ka mbetur i qullët, që ka mbetur si brumë, i papjekur mirë (për bukën); që është zbutur dhe është bërë si dyllë. Bukë e dyllëçitur.