duhmë
DUHMË f.
1. Erë e keqe a e rëndë që të shpon hundët dhe të zë frymën. Duhma e rakisë. Duhma e frymës (e gojës). Duhmë plehu. Duhma e gjakut. Duhma e moçalit.
2. Vrulli i erës; duhi.
3. Ufëm; zagushi. Ka duhmë.
DUHMË f.
1. Erë e keqe a e rëndë që të shpon hundët dhe të zë frymën. Duhma e rakisë. Duhma e frymës (e gojës). Duhmë plehu. Duhma e gjakut. Duhma e moçalit.
2. Vrulli i erës; duhi.
3. Ufëm; zagushi. Ka duhmë.