duhmë

Nga Wiktionary

DUHMË f.

1. Erë e keqe a e rëndë që të shpon hundët dhe të zë frymën. Duhma e rakisë. Duhma e frymës (e gojës). Duhmë plehu. Duhma e gjakut. Duhma e moçalit.

2. Vrulli i erës; duhi.

3. Ufëm; zagushi. Ka duhmë.