Jump to content

dobiç

Nga Wiktionary

DOBIÇ m. thjeshtligj.

1. vjet. Fëmijë i lindur jashtë martese, kopil.

2. fig. Njeri i zgjuar, i gjallë, i shkathët etj.

3. keq., shar. Njeri i prapë e dredharak, mashtrues. Ua hodhi, dobiçi.

  • E mbuloi dobiçin shih te MBULOJ. Ia la dobiçin (kopilin, doçin) në derë (në prehër) thjeshtligj. shih te KOPIL,~I. Ta vë (ta hedh) dobiçin (kopilin) në prehër thjeshtligj. shih te KOPIL,~I.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=dobiç&oldid=107573"