diakritik
DIAKRITIK mb. spec.
Që shërben për të dalluar diçka, dallues. Shenjë diakritike. gjuh. shenjë që i vihet një shkronje mbi të a nën të për të treguar se duhet shqiptuar ndryshe nga shkronja pa këtë shenjë (p.sh. ë, ç).
DIAKRITIK mb. spec.
Që shërben për të dalluar diçka, dallues. Shenjë diakritike. gjuh. shenjë që i vihet një shkronje mbi të a nën të për të treguar se duhet shqiptuar ndryshe nga shkronja pa këtë shenjë (p.sh. ë, ç).