dhjes

DHJES jokal.

• 1. Nxjerr jashtë organizmit pjesën e padobishme të ushqimit, dal jashtë, bëj nevojën.
• 2. kal. I bëj dikujt nevojën, e ndot me nevojë, e pëgëj (zakonisht për foshnjat).
• 3. kal. fig. thjeshtligj. E prish fare, e bëj për dreq; e bëj më keq se ç'qe në vend që ta ndreq, e katranos. E dhjeu punën. E dhjeu fare.
• Atë që ul qafën, e dhjesin pulat fj. u. thjeshtligj. shih te PUL/Ë, -A.