desh
DESH pj.
Për pak, gati, për një qime, mend (përdoret përpara foljeve që janë zakonisht në të kryerën e thjeshtë). Desh ra. Desh u rrëzua. Desh e pësoi. Desh na iku për duarsh. Desh e vrau. Desh u mbyt.
DESH pj.
Për pak, gati, për një qime, mend (përdoret përpara foljeve që janë zakonisht në të kryerën e thjeshtë). Desh ra. Desh u rrëzua. Desh e pësoi. Desh na iku për duarsh. Desh e vrau. Desh u mbyt.