dekompozohet

DEKOMPOZOHET vetv. libr.

1. spec. Zbërthehet; shpërbëhet. U dekompozua në pjesët përbërëse.

2. Prishen, shkatërrohen indet që e përbëjnë; prishet (një lëndë organike). Dekompozohen yndyrat. Lënda filloi të dekompozohet. Kufoma u dekompozua.

3. fig. Prishet, shthuret; çoroditet, përdhoset. Sistemi kapitalist po dekompozohet.

4. Pës. e DEKOMPOZOJ.