davaritem

DAVARITEM vetv.

1. vet. veta III. Përhapet diçka nga të katër anët, shpërndahet andej e këtej; zhduket; shuhet ngadalë. Davariten retë. Davaritet mjegulla (errësira). Davaritet oshtima. U davarit turma.

2. vet. Shpërndahemi, përndahemi. U davaritëm nëpër pyll. Fëmijët u davaritën në çast.

3. fig. Futem në vogëlsira, pa i kushtuar shumë kujdes asaj që është kryesore, hyj në çikërrima; shpërndahem, përhapem. U davarit në gjëra të vogla (në hollësira).

4. Pës. e DAVARIT 1.