damllosem

DAMLLOSEM vetv. bised.

1. Më bie damllaja, mbetem në vend si i vdekur; paralizohem nga damllaja. Është damllosur fare.

2. Rrëzohem përdhe pa ndjenja, si i vdekur (duke qenë në një gjendje të turbulluar a të tronditur). Erdhi i pirë dhe u damllos në dysheme.

3. Pës. e DAMLLOS.