dallues

DALLUES mb.

1. Që e dallon a e bën të shquhet nga të tjerët, që është një tipar i veçantë për të. Shenjë dalluese. Tipar dallues. Karakteristikë dalluese. Veçori dalluese.

2. Që nuk i trajton në mënyrë të barabartë, por parapëlqen pa të drejtë njërin a disa; diskriminues; që i vlerëson sipas disa veçorive e kritereve të ndryshme; që bën dallim. Qëndrim (trajtim) dallues.