dalldisur
DALLDISUR mb.
1. Që ka rënë në dalldi. Dëgjonte i dalldisur. Qëndroi i dalldisur.
2. Që merr guxim menjëherë e vendos për diçka, që kuturis të bëjë një punë a një veprim jo të zakonshëm, i kuturisur. Njeri i dalldisur.
DALLDISUR mb.
1. Që ka rënë në dalldi. Dëgjonte i dalldisur. Qëndroi i dalldisur.
2. Që merr guxim menjëherë e vendos për diçka, që kuturis të bëjë një punë a një veprim jo të zakonshëm, i kuturisur. Njeri i dalldisur.