dajandis

DAJANDIS jokal. bised.

1. Duroj, qëndroj. Nuk dajandisi në të ftohtë. Nuk dajandisi dot pa ujë. Dajandisi shumë (si burrat).

2. vet. veta III. Rron mjaft kohë, i qëndron kohës, nuk prishet shpejt (për diçka). I dajandisën këpucët. Enët e baltës dajandisin mjaft.

3. kal. I bëj ballë, i qëndroj (një vështirësie, një sëmundjeje etj.); përballoj, mund. E dajandisi gripin. Gruri nuk e dajandisi dot të ftohtët.