dado

DADO I f.

1. Grua që ushqen me gji fëmijën e dikujt tjetër, mëndeshë, tajë. E ka pasur dado.

2. vjet. Grua që e merrnin me pagesë familjet e pasura për t'u rritur fëmijët dhe për t'u përkujdesur për ta; shërbëtore. Dadoja e fëmijëve. Ishin rritur me dado.

3. Kafshë femër, e zgjedhur për të ushqyer me qumësht të vegjlit e një kafshe tjetër. Dado për viçat. U vunë dado qengjave.

4. Përd. mb. sipas kuptimit 3 të emrit. Lopë (dele, dosë) dado.

DADO II f. tek.

Kundërvidhë. Shtrëngoj (liroj, vidhos, zhvidhos) dadon.