bistër
Shqip[redaktoni]
Bistër
I m.sh. -
- Peshk deti me trup të hollë e të gjatë si ngjalë; gjilpërëz.
- Shpend deti me sqep të gjatë dhe me pendë të bardha.
II mb. -
- I cemtë. Ujë bistër.
- Që është shumë i thartë.
- fig. Që e ka gjuhën shumë të mprehtë, që përgjigjet shpejt, ashpër e të ther me fjalë; gjuhustër.
- fig. Shumë i shpejtë, shumë i shkathët në punë. Ka një çupë bistër. Është bistër në punë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0