shtrapër

SHTRAPËR m. bot.

• Bimë barishtore njëvjeçare, me kërcell të ngritur përpjetë ose të përkulur, me gjethe rrënjake të shtrira përtokë e me lule të vogla e të bardha, që hahet e zier e përdoret edhe për të ndaluar gjakun.