rrunjë

RRUNJË f. bot.

• Dru a shkurre e pyjeve, me gjethe vezake, të shkëlqyera përsipër a të zbehta poshtë, me lule të blerta të grumbulluara në vile, që bën kokrra të vogla, në fillim me ngjyrë të kuqe e më vonë si gështenjë dhe me shije të athët; qelbës, frashër i egër. Kokrrat e rrunjës. Fshikëzat e rrunjës.