keqbërës

KEQBËRËS m.

• Mjeri keqbërës; kriminel; kund. mirëbërës. Keqbërës i rrezikshëm. Lufta kundër keqbërësve. U kap (u dënua) keqbërësi.

KEQBËRËS mb.

• Që i bën keq dikujt, që bën të këqija; që zhvillon veprimtari në dëm të shoqërisë, që kryen një krim a një faj; që dëmton dikë; kund. mirëbërës. Njerëz keqbërës. Veprimtari keqbërëse.