Jump to content

hipotekë

Nga Wiktionary

HIPOTEKË f. ek.

  • 1. E drejtë që i jepet huadhënësit në shoqërinë kapitaliste për të marrë e për të shitur një pasuri të patundshme, të cilën huamarrësi e ka lënë si peng; marrja peng.
  • 2. Hua që një huadhënës në shoqërinë kapitaliste i jep një huamarrësi, pasi ky ka lënë si peng një pasuri të patundshme që siguron shlyerjen e huas; zyra që kryen këto veprime. Merr një hipotekë. Shkon në hipotekë.