hienë

Shqip

Emër

hienë f.

1. zool. Kafshë e egër gjitare, mishngrënëse e grabitqare, me trup sa të ujkut, me qimet ngjyrë hiri a të kuqërreme, që rron në vendet e shkreta të Azisë e të Afrikës dhe që ushqehet zakonisht me kërma. Hiena laramane. Britma e hienës.
2. fig. Njeri gjakpirës, grabitqar, i ndyrë e i pamëshirshëm.