fashë

FASHË I f.

1. Copë e hequr nga një pëlhurë, nga një stof, nga një lëkurë etj.; një copë e tillë e prerë si rrip, që shërben zakonisht për të lidhur diçka. Fashë stofi (letre).

2. mjek. Rrip prej pëlhure të hollë e të rrallë, që përdoret për të lidhur plagët. Fashë e pastër. Zgjidh fashën. Lidh me fashë.

3. Diçka që ka trajtën e një rripi të ngushtë. Fashë drite. Fashë uji.

• I hoqi (ca) fasha e mundoi shumë, e sfiliti. Ia lidhi gojën me fashë ia mbylli gojën, nuk e la të flasë.

FASHË II f.

1. Gjendje e qetë; qetësi, prehje. Ra në fashë.

2. përd. ndajf. Në qetësi. Bie fashë pushon, qetësohet, fashitet.