cubak
Shqip[redaktoni]
Cubak
I m. - Pjesa e kërcellit ose e trungut të hollë, që mbetet në tokë pasi korret misri, pasi pritet një dru etj.; kamjallë; kërcu. Cubak misri.
II mb.krahin. -
- shih cub,~e. Qen cubak. Gjel cubak. Grurë cubak.
- fig. Që nuk ka fat, fatprerë (për vajzat). Cucë cubake.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0