brengosur

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Mbiemër[redaktoni]

brengosur mb.

  1. Që ka një brengë, që vuan shumë shpirtërisht, shumë i hidhëruar e i mërzitur; i trazuar, i shqetësuar thellë në shpirt; që shpreh një vuajtje të brendshme. Nënë e brengosur. Zemër e brengosur. Me shpirt të brengosur. Vështrim i brengosur. Rri (është) i brengosur.[1]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhët tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0