brengosur
Shqip[redaktoni]
Mbiemër[redaktoni]
brengosur mb.
- Që ka një brengë, që vuan shumë shpirtërisht, shumë i hidhëruar e i mërzitur; i trazuar, i shqetësuar thellë në shpirt; që shpreh një vuajtje të brendshme. Nënë e brengosur. Zemër e brengosur. Me shpirt të brengosur. Vështrim i brengosur. Rri (është) i brengosur.[1]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhët tjera[redaktoni]
|
|
|
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0