bonjë
Shqip[redaktoni]
Bonjë f.sh. -
- Bletë femër, që mbledh mjaltin lule më lule.
- përd. mb. fig. Që e do punën, që punon shumë e mirë, e papërtuar, punëtore e madhe (për gruan).[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0