belkëputur
Shqip[redaktoni]
Belkëputur mb. -
- Që e ka belin shumë të hollë, meskëputur. Vajzë belkëputur.
- Përd. em. f. sipas kuptimit të mbiemrit (për vajzat dhe gratë).[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0