uturin

UTURIN jokal.

• 1. Nxjerr një zhurmë të mbytur, të zgjatur e të rëndë; lëshon një gjëmim të mbytur (nga lëkundje të fuqishme); ushton. Uturin makina (traktori, aeroplani). Uturin deti (lumi). Uturin era (tufani, suferina). Uturijnë drurë (pyjet). Uturin toka (dheu). Uturijnë malet.
• 2. Ushton nga zëra a zhurma të ndryshme. Uturin qyteti. Uturijnë rrugët. Uturin salla. Më uturijnë veshët ndiej uturimë në veshë.