tallë

TALLË f.

• 1. Misërishte, koçan misri. Mbylli shtambën me tallë.
• 2. Kërcelli i bimës së misrit, kashtë misri. Prenë tallën. I japin lopës tallë. Vuri tallën bëri mullar me kashtën e misrit.
• 3. bot. Bimë barishtore e dëmshme, e gjatë rreth një pash, me rrënjë të trasha e të helmëta, e ngjashme me misrin, por me gjethe të holla e me një xhufkë plot fara si të melekuqes në krye; vulër. U helmuan nga talla. Shkulin (heqin) tallën.
• Mbjell misër e korr tallë shih te MIS/ËR,~RI.