shtysë

SHTYSË f.

• 1. E shtyrë, shtyrje. I dha shtysën. I dha një shtysë të fortë derës.
• 2. fig. Nxitje e jashtme a e brendshme që na shton zellin e dëshirën për një punë ose besimin e guximin për t'ia hyrë një pune, që na shtyn përpara në një fushë të veprimtarisë. Shtysë e brendshme (e jashtme, e fuqishme, shpirtërore). Shtysë për zbulime (për fitore) të reja. I dha një shtysë të re. Shërbeu si shtysë.