shkëlqimtar

Nga Wiktionary

SHKËLQIMTAR mb. poet.

  • Që shkëlqen, që është plot me shkëlqim; që ka një dritë të brendshme (për sytë). Dielli shkëlqimtar. Yjtë shkëlqimtarë. Rreze (dritë) shkëlqimtare.