cektësi
Shqip[redaktoni]
Cektësi f.sh. -
- Të qenët i cekët, të qenët jo i thellë. Cektësia e vaut. Cektësia e detit.
- Vend i cekët, cekëtinë. Ngeci në cektësi. Doli në cektësi.
- fig. Të qenët i përciptë, të qenët i sipërfaqshëm, mungesa e thellësisë së mendimit. Cektësi mendimi (gjykimi). Cektësi ideologjike. Cektësi në punë. Mendon me cektësi. E trajtoi me cektësi.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0